مولایم یار من

من امامی دارم که در اين نزديکي است . . .

مهربان ؛

خوب ؛

قشنگ ؛

چهره اش نوراني است ،

گاه گاهي سخني ميگويد با دل کوچک من ،

ساده تر از سخن ساده ي من ؛

او مرا مي فهمد

او مرا مي خواند

نام او ذکر من است

در غم و در شادي

چون به غم مي نگرم . . .

آن زمان رقص کنان ميخندم:

که مولایم يار من است ؛

که مولایم در همه جا ياد من است

او مولایی است که ؛ مرا مي خواهد . . .

دوستت دارم مولای خوب من.!

امام زمان ؛ ,مي ,مرا ,مولایم ,ساده ,غم ,مرا مي ,که مولایم ,من است ,او مرا ,زمان رقصمنبع

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید
در صورتی که این صفحه دارای محتوای مجرمانه است یا درخواست حذف آن را دارید لطفا گزارش دهید.